Interview met gamejournalist Shaun Cichacki

Gamejournalistiek is een vak dat continu in beweging is. Nieuwe platforms, veranderende publieksverwachtingen en de balans tussen passie en professionaliteit maken het een uitdagend werkveld. In dit interview spreken we met Shaun Cichacki, een ervaren gamejournalist, over zijn reis, visie en tips voor beginnende schrijvers.

Introductie & Achtergrond

Zou je jezelf kort willen voorstellen aan onze lezers?

Zeker! Hallo iedereen die dit leest! Mijn naam is Shaun Cichacki, een 33-jarige gamejournalist en ik werk nu ongeveer 4 jaar in het vak. Ik ben gepassioneerd door games in alle soorten en maten, maar ik zou liegen als ik zei dat ik geen enorm zwak heb voor indiegames. Hoe groot of klein een game ook is, je kunt erop rekenen dat ik erin duik en hopeloos verliefd raak op wat hij te bieden heeft.

Hoe ben je voor het eerst in de gamejournalistiek terechtgekomen? Was het een bewuste keuze of meer toeval?

Ik heb altijd gedroomd van schrijven en praten over mijn passie voor videogames. Sinds ik jong was, rende ik in winkels naar het tijdschriftenschap om de nieuwste nummers van GamePro, Official Xbox Magazine of wat dan ook dat mijn aandacht trok te pakken. Natuurlijk waren de meegeleverde demodiscs een mooie bonus, maar ik droomde er vooral van om over games te kunnen schrijven.

Tijdens de COVID-pandemie werkte ik bij een autoschadebedrijf. Sommige mensen houden van dat werk, maar het was niets voor mij en ik wilde mijn passie najagen. Impulsief ben ik schrijfbanen gaan zoeken. Ik ben altijd gepassioneerd geweest over schrijven, en ik dacht: “Waarom zou ik niet proberen er iets van te maken?” Gelukkig wilde een site genaamd Attack of the Fanboy mij een kans geven, en daar ben ik nog steeds ontzettend blij mee.

Welke rol speelden games in je jeugd en heeft dat je loopbaan beïnvloed?

Games zijn altijd een groot onderdeel van mijn leven geweest. Van mijn opa die totaal verbaasd was dat ik iets kon zien of horen op mijn Game Boy Color, tot mijn herhaaldelijke playthroughs van Metal Gear Solid op 5 februari ter ere van mijn neef—games hebben altijd een grote rol gespeeld in mijn leven.

Op dit moment? Zou ik absoluut zeggen dat games mijn loopbaan op meerdere manieren hebben beïnvloed.

Carrière & Ervaringen

Wat was je allereerste publicatie of opdracht als gamejournalist?

Mijn eerste opdracht? Een artikel over welke Discord-bots je het beste aan je server kunt toevoegen. Deze lijst is inmiddels hilarisch verouderd en technisch gezien niet eens echt over videogames, maar het blijft een bescheiden begin van mijn prille carrière.

Het was ook het eerste artikel dat ik überhaupt voor een site schreef. Mijn baas destijds scheurde het in stukken, maar achteraf was ik hem daar oprecht dankbaar voor. Het hielp me kritiek te begrijpen en te verwerken, en liet vooral zien dat er iemand was die me wilde afbreken om me daarna weer op te bouwen. Op dat moment was ik woedend: het eerste artikel dat ik ooit had geschreven werd bruut neergesabeld door iemand die ik nog nooit in het echt had ontmoet.

Nu? Kijk ik terug op die feedback als een solide opstap. Ik heb zijn bericht zelfs bewaard, omdat het laat zien hoe ver ik ben gekomen sinds ik in dit vak begon. Door de tijd te nemen om te lezen wat hij zei, heb ik zijn advies veel vaker gebruikt dan ik verwachtte.

Welke momenten of artikelen beschouw je als hoogtepunten in je carrière?

De eerste review die ik ooit schreef, is nog steeds een van mijn favoriete stukken. Hoewel mijn vakmanschap sindsdien veel meer is aangescherpt, is mijn SIFU-review voor Attack of the Fanboy nog steeds een favoriet, zelfs na al die tijd. Dezelfde baas die mijn eerste artikel had afgekraakt was oprecht enthousiast toen ik deze afrondde, en het was een grote mijlpaal in mijn loopbaan.

Tijdens mijn tijd bij Prima Games maakte ik echter wat misschien wel een van mijn favoriete stukken ooit is. Op aangeven van mijn managing editor Meg wilden we gek en ongewoon uit de hoek komen. Dat was in een periode waarin Google schrijvers beloonde met een unieke stem, en hoe kon ik me beter profileren dan met een artikel over de Grimace Shake en Grimace’s Birthday Party? Leuk detail: dit artikel werd gezien door de ontwikkelaars van Warframe, en zij vroegen MIJ BIJ NAAM om een artikel te schrijven over eten tijdens Tennocon. Ik leerde dat Warframe-personages verrassend “heerlijk” kunnen zijn.

Een van mijn favoriete games aller tijden is Dead Rising. Toen Capcom aankondigde dat ze de game gingen remasteren/remaken, was ik door het dolle heen om hem te spelen en hopelijk te recenseren. Uiteindelijk kreeg ik niet alleen de kans om de game te reviewen voor The Escapist, maar mocht ik iets nóg leukers doen: een volledige walkthrough maken. Wat het indrukwekkend maakte? Dat ik minder dan een week na release een complete walkthrough én een volledige boss-gids klaar had. Ik speelde en versloeg Dead Rising Deluxe Remaster vier keer in één week en genoot van elke seconde. Ik denk niet dat ik ooit de hoeveelheid slaap terugkrijg die ik toen heb verloren.

Tot slot had ik tijdens mijn tijd bij VICE de kans om met heel wat invloedrijke mensen in de industrie te praten. Maar ik zou liegen als ik zei dat mijn favoriete interview niet dat met Debra en Hawken Miller van CureDuchenne was. Na het zien van The Wonderful Life of Ibelin schreef ik een paar artikelen over hoe de film me raakte, en kreeg ik de kans om met hen te spreken. Ze waren ongelooflijk vriendelijk en meelevend, en hun levensreis is op zijn zachtst gezegd indrukwekkend en inspirerend.

Waren er mensen of media die je in het begin inspireerden of hielpen?

Game Informer en X-Play zijn altijd twee van de grootste drijfveren geweest om iets met videogames te doen, naast tijdschriften als GamePro en Official Xbox Magazine. Wie wil er nu niet zijn eigen woorden in een tijdschrift zien? Dat zou het allergaafste ooit zijn—en dat zeg ik als iemand van in de dertig.

Visie op het vak

Wat maakt gamejournalistiek volgens jou anders dan “traditionele” journalistiek?

Financiering, heel simpel. Het is moeilijk om een rol in de sector te vinden die fatsoenlijk betaalt. Het is nog moeilijker om er een te vinden die überhaupt betaalt. Mijn eerste rol bij Attack of the Fanboy betaalde tussen de $5 en $30 per artikel, en ik dacht dat ik “binnen” was. Zelfs in mijn meest recente rol bij een enorme mediagroep kreeg ik slechts $30 per artikel en schreef ik ongeveer 100 artikelen per maand om rond te komen. Op dit punt is het grootste verschil tussen de twee werelden dus: geld.

Hoe zie je de balans tussen entertainment en kritische journalistiek in de gamesindustrie?

Ironisch genoeg verliet ik mijn vorige functie uit solidariteit met een schrijver die door onze moederorganisatie werd gecensureerd vanwege verslaggeving over de lopende Collective Shout-controverse. Dat sluit, hoe wrang ook, aan bij het gevoel dat kritische journalistiek steeds schaarser wordt. Zelfs terwijl de grootste netwerken in het vak de kwestie oppikten, moest deze journalist de lopende verslaggeving verwijderen.

Er is veel controversie in de gamewereld. De lopende Microsoft BDS-boycot krijgt nauwelijks aandacht, terwijl er wél volop wordt geschreven over de prijsstijgingen van Game Pass. Het is dus moeilijk om niet het gevoel te hebben dat er een streep in het zand is getrokken tussen kritische journalistiek en entertainment. Het voelt alsof de wereld elk moment in brand kan vliegen, maar tegelijkertijd hebben we journalisten nodig die bereid zijn de donkere, vieze kanten van het vak te ontleden—zoals Jason Schreier en vele andere talenten doen.

Welke eigenschappen zijn volgens jou essentieel voor een goede gamejournalist?

Dezelfde eigenschappen die iemand tot een goede journalist, of zelfs een goed mens maken: eerlijkheid, integriteit en sterke waarden. Eerlijk en transparant zijn in je werk. Niet bang zijn om een bedrijf—hoe groot of klein ook—te vertellen wat je écht van hun product vindt. Uiteindelijk kijken mensen naar wat jij maakt. Ze vertrouwen op jou om een geïnformeerde beslissing te nemen over iets waar ze hun zuurverdiende geld aan uitgeven—of niet.

Een voorbeeld: mijn eerste AAA-gamereview was voor een project van Square Enix. Ik was bang dat ik problemen zou veroorzaken met het team, want ik vond de game… gewoon niet goed. Ik kon in alle eerlijkheid niemand aanraden er $70 aan uit te geven, en ondanks de angst voor een blacklist door de uitgever, was ik zo eerlijk als nodig was. Uiteindelijk kwam het helemaal goed, en ik stond niet alleen in mijn mening.

Eerlijkheid, integriteit en goede waarden tillen een goede gamejournalist naar een geweldig niveau. Je kunt de meest getalenteerde schrijver ter wereld zijn, maar als je niet eerlijk gaat zijn over het product waarover je praat, alleen maar om in een “Accolades Trailer” te komen? Dan heb je jezelf verkocht.

Dagelijks werk & praktijk

Hoe ziet een typische werkdag er voor je uit?

Momenteel zit ik helaas tussen twee banen in. Dat gezegd hebbende doe ik er alles aan om zoveel mogelijk mensen te helpen. Van longreads schrijven voor Glizzy, een Australische indiegamelauncher, tot het helpen onder de aandacht brengen van games via TikTok en social media: ik probeer deze uitdagende periode zo leuk mogelijk te maken.

Toen ik nog aan het werk was, dook ik in de nieuwste releases—én maakte ik tijd om indiegames de liefde en aandacht te geven die ze verdienen. Zoals ik eerder zei voelt de wereld voortdurend als een neerwaartse spiraal van slecht nieuws, waar je ook woont. Ik doe mijn best om iemands glimlach van de dag te zijn—of dat nu met iets onnozels tijdens een livestream is, of gewoon in mijn gedrag.

Vriendelijk zijn kost niets, en die vriendelijkheid werkt vaak in je voordeel.

Wat vind je het meest uitdagend: reviews schrijven, interviews doen of nieuws verslaan?

Eerlijk? Interviews doen is voor mij het moeilijkst. Geschreven interviews, zoals deze? Peulenschil. Ik vind ze geweldig. Video-interviews waarbij ik mezelf op camera moet zien? Liever niet.

Met sociale angst in dit vak werken is lastig, zeker als het om reizen gaat. Wat bedoel je met “er is een kans dat ik met andere mensen moet praten”? Oordelen ze mij? Wat als ik over mijn woorden struikel? Oh, ze geven daar eigenlijk niet zoveel om?

Toch blijven interviews een van mijn favoriete dingen om te doen, ook al jagen ze mijn angst door het plafond. Ze zijn ook het lastigst, omdat ik ze graag achteraf zo goed mogelijk transcribeer, zodat lezers en kijkers dezelfde ervaring kunnen hebben. En als je het ooit hebt gemerkt: als het even kan, knip ik mezelf uit een interview. Gewoon omdat ik het altijd wat ongemakkelijk vind om mezelf terug te zien bij het monteren, haha.

Hoe ga je om met embargo’s en persrelaties met uitgevers en ontwikkelaars?

Ik hóúd van embargo’s. Als er één ding is waar ik mezelf een schouderklopje voor kan geven, dan is het dat ik nog nooit een embargo heb gemist. Ik houd van een goede uitdaging, en er is weinig enger dan twee weken voor een embargo een code ontvangen en beseffen dat de game bijna 100 uur duurt. Mijn review van Like a Dragon: Infinite Wealth was een van de engste klussen die ik ooit heb gedaan—maar ook een van de leukste.

Relaties onderhouden met uitgevers en ontwikkelaars is ook een van de meest gekoesterde onderdelen van mijn werk. Vooral omdat ik in het echte leven met sociale angst kamp, maar achter een scherm best charismatisch en speels kan zijn. Praten met ontwikkelaars zoals Mateo Covic—de maker van Maki’s Adventure en Paddle, Paddle, Paddle—en die vriendschap door de tijd heen onderhouden, is een plezier. Dat geldt ook voor elke andere ontwikkelaar, stemacteur, creator en iedereen daartussenin die ik onderweg heb mogen ontmoeten.

Toekomst & Advies

Hoe zie je de toekomst van gamejournalistiek in jouw land en/of internationaal?

De wereld van gamejournalistiek zit momenteel in een interessante fase. Sinds Google’s Helpful Content-update van 2022 is het lastig om niet een tikje pessimistisch te zijn over de richting. Sites waarmee je bent opgegroeid zien verdwijnen, bedrijven die worden opgeslokt door grotere mediaconglomeraten en daarmee verliezen wat ze uniek maakte… het was moeilijk om te zien. Toen kreeg ik ook mijn eerste ontslaggolf in de sector over me heen.

Sindsdien doe ik wat ik kan om mijn eigenheid in mijn teksten te behouden, terwijl ik toch de “SEO-wachters” te vriend probeer te houden. Soms voelt het alsof het de goede kant op gaat in de industrie. Maar soms voelt het alsof het vak “de dodo achterna” gaat. Het is pijnlijk om te zien hoeveel getalenteerde schrijvers hun baan verliezen, omdat leidinggevenden trends najagen die zelden werken.

Herstelt de rol van journalist ooit van de “SEO-ificatie” van het web? Dat is nu lastig te zeggen. Maar naarmate meer mensen onafhankelijk gaan, net als in de bredere gamemediacirkel, gloort er een klein sprankje hoop dat het er iets beter uitziet dan een paar jaar geleden.

Wat zijn volgens jou de grootste uitdagingen voor beginnende gamejournalisten?

Een plek vinden in de sector—helaas. Terwijl Google de SEO-richtlijnen blijft aanpassen, wordt het steeds moeilijker om binnen te komen. Ontwikkel een stem, word de schrijver die je wilt zijn, en daag jezelf uit om de concurrentie voorbij te streven. Het wordt alleen maar zwaarder om gamejournalist te worden, zeker nu veel sites AI-schrijvers in hun dagelijkse workflow beginnen te gebruiken.

Moeilijk, maar niet onmogelijk. Eerlijk gezegd denk ik dat de toekomst van journalistiek ligt bij onafhankelijk gerunde sites. Zelfs in de indiehoek laten mensen zoals Paula van TheNerdyType zien dat passie boven winst kan gaan en maken ze een sterk pleidooi voor onafhankelijke platforms.

Als je het wilt proberen? Start een blog, eventueel een Patreon om je site te financieren, en laat je werk aan de wereld zien. Laat de horror van “SEO willen pleasen” niet je leven bepalen, en probeer te schrijven en bij te dragen wat je kunt. Bovendien maakt een portfolio het veel makkelijker zodra je echt op functies wilt solliciteren.

Heb je tips voor mensen die in dit vak willen beginnen?

Doe het niet.

Grapje. Ondanks de hartzeer van ontslagrondes en alles daaromheen heb ik in dit vak de meeste lol ooit gehad. Of het nu nachtenlang doorwerken is om een review voor de deadline af te krijgen, of het bouwen van een gigantische gids om spelers door een lastig stuk van een game te helpen—het is een ongelooflijk dankbaar en bevredigend vak om deel van uit te maken.

Eén tip die ik sterk zou aanraden, zeker als je een gedreven doorzetter bent: zorg voor een buffer op je spaarrekening voordat je erin duikt. De afgelopen drie jaar heeft de game-industrie meer ontslagen gekend dan ooit—ironisch genoeg terwijl er meer games dan ooit verschijnen. Wees voorbereid op het ergste; ook als je denkt dat het jou niet zal overkomen, is er een kans dat het toch gebeurt.

Wees daarnaast vriendelijk en attent voor iedereen die je tegenkomt. Laat je niet opslokken door drama en blijf jezelf. Je authentieke zelf. Luister naar kleinere creators en indiedevelopers net zo aandachtig als naar AAA-ontwikkelaars; ze hebben allemaal hun eigen geweldige reis om met de wereld te delen.

---

English version

Game journalism is a profession that is constantly evolving. New platforms, changing audience expectations, and the balance between passion and professionalism make it a challenging field. In this interview, we speak with Shaun Cichacki, an experienced game journalist, about his journey, vision, and tips for aspiring writers.

Introduction & Background

Could you briefly introduce yourself to our readers?

Certainly! Hello to everybody reading this! My name is Shaun Cichacki, a 33-year-old games journalist who has been in the business for roughly 4 years. I’m passionate about games of all shapes and sizes, but I would be lying if I said that I didn’t have an incredibly soft spot for indie games. No matter how big or small a game is, you can count on me to dive in and become hopeless enamored by what they have to offer.

How did you first get involved in game journalism? Was it a deliberate choice or more of a coincidence?

So, I had always had a dream of being able to write and talk about my passions in the world of video games. Ever since I was young, I would flock to the magazine racks at my local stores, picking up the newest copies of GamePro, Official Xbox Magazine, or anything else that may have caught my eye. Sure, the demo discs that were included were a great bonus, but I always dreamed about being able to write about games.

During the COVID Pandemic, I was working at an Auto Body Shop. Some people may love the work, but it wasn’t for me and I wanted to find a way to chase my passions. On a whim, I started applying for writing jobs. I’ve always been passionate about writing, and I figured “why not try to make something happen?”, you know? Luckily, a site named Attack of the Fanboy was willing to take a chance on me, and I’m beyond glad that they did.

What role did games play in your childhood, and did that influence your career path?

Games have always been a major part of my life. From my Grandpa being incredibly confused and bewildered about how I could see or hear the game I was playing on my Gameboy Color, to my repeated playthroughs of Metal Gear Solid on February 5 in honor of my Cousin, games have always played a major part in my life.

At this point in time? I would absolutely have to say that games have influenced my career path in more ways than one.

Career & Experiences

What was your very first publication or assignment as a game journalist?

The first assignment that I had? It was an article on which Discord Bots were the best to have in your server. While this list is hilariously outdated at this point, and technically, not even about video games, it still serves as a humble origin for my budding career.

It was also the first article that I had ever written for a site, period. My boss at the time ripped the article to shreds, but I was genuinely thankful after the fact that he did. It helped me to understand criticism, critique, and most importantly, showed that I had someone who was willing to tear me down to build me back up. At the time, I was furious. The first article I had ever written was just brutally ripped apart by someone I had never technically met before.

Now? I look back at that critique as a solid stepping stone. I actually saved his message, because it shows how far I’ve come since I started in this field. Taking time to look over what he said, I’ve used his advice much more than expected.

Which moments or articles do you consider highlights in your career?

The first review that I ever did is still one of my favorite pieces that I’ve ever done. While my craft has been polished and refined far more since I started writing, my SIFU Review that I did for Attack of the Fanboy is still one of my favorites, even all this time later. The same boss who had ripped apart my first article had nothing but genuine enthusiasm after I completed this one, and it was a major milestone in my career path.

During my time at Prima Games, however, I created what may be one of my favorite pieces that I’ve ever written. At the direction of my Managing Editor Meg, we wanted to get weird and wild with the things that we wrote. This was during a time where Google was rewarding writers by having a unique voice in the field, and what better way could I put myself out there than with an article talking about the Grimace Shake and Grimace’s Birthday Party? Fun fact; this article was seen by the developers of Warframe, and they asked for me BY NAME to write up an article for some food items during Tennocon. I learned that Warframe characters are surprisingly delicious.

One of my favorite games of all time has to be Dead Rising. When Capcom announced that they were remastering/remaking the game, I was beyond eccastic to play through it and potentially review it. Well, not only did I get a chance to review the game for The Escapist, I had the opportunity to do something even more exciting: create a full walkthrough for the game. What made this impressive, though? The fact that I was able to create a full walkthrough of the game, alongside a full boss guide for the game, less than a week after the game was released. I played through and beat the Dead Rising Deluxe Remaster 4 times in a week, and loved every second of it. I don’t think I’ll ever recover the amount of sleep that I lost during that time.

Finally, during my time at VICE, I had the opportunity to speak with a ton of influential folks in the industry. But I would be lying if I said my favorite interview wasn’t with Debra and Hawken Miller of CureDuchenne. After watching The Wonderful Life of Ibelin, I wrote a few articles regarding how the movie affected me, and was approached with an opportunity to speak with these two. They were incredibly kind and considerate, and their journey through life has been an amazing and inspiring one, to say the least.

Were there people or media outlets that inspired or helped you in the beginning?

Game Informer and X-Play have always been two of the biggest driving forces for me to want to do anything in the world of video games, alongside magazines like GamePro and Official Xbox Magazine. I mean, who wouldn’t want to see their written words in a magazine? That would be the coolest thing ever, and I say that even as someone who is in their thirties at this point.

Vision on the Profession

In your view, what makes game journalism different from “traditional” journalism?

Funding, plain and simple. It’s hard to find a role in the industry that can pay a proper living wage. It’s even harder to find one that is able to pay a wage at all. My first role at Attack of the Fanboy was paying anywhere from $5 to $30 for an article, and I thought I was making it big-time. Even in my most recent role with a massive media mogul, I was only making $30 an article, doing roughly 100 articles a month to keep afloat. So at this point, the biggest difference between the two worlds? It’s money.

How do you see the balance between entertainment and critical journalism in the games industry?

Ironically enough, I left my previous role in the industry in an act of solidarity alongside a writer who was being censored by our parent organization for covering the ongoing Collective Shout drama. Which leans, hilariously so, into the idea of why critical journalism feels like it’s becoming fewer and further between. Even with some of the biggest networks in the business covering the drama, this journalist was forced to delete their ongoing coverage.

There are a lot of things that are controversial in the world of gaming. The ongoing Microsoft BDS Boycott has hardly any coverage, but there is a ton when it comes to the price-gouging for Game Pass. So it’s hard not to feel like there is a line in the sand when it comes to critical journalism versus entertainment. It feels like the world is constantly on the verge of erurpting into flames as it is, but at the same time, we need those journalists who are willing to dig into the darker and dirtier sides of the business, like Jason Schreier and many other talented folks do.

What qualities do you believe are essential for a good game journalist?

The same that I would say make a good journalist, or a good person in general. Honesty, integrity, and good values. Being upfront and transparent in the work that you do. Not being afraid to tell a company, no matter how big or small they are, how you truely feel about their product. Because at the end of the day, people will be looking at the work that you make. They’ll be depending on you to make an informed decision about something that they may or may not be spending their hard earned money on.

For example, my first AAA Game Review was for a Square Enix project. I was worried that I was going to cause some sort of issue with the development team, as I though that the game was… just not any good. I couldn’t, in good faith, recommend that someone spend $70 on the game, and even though there was the fear of publisher blacklisting, I was as honest as I had to be about the game. In the end, it worked out just fine, and I wasn’t alone in my thinking about the game.

Honesty, integrity, and good values make a good game journalist into a great game journalist. You could be the most talented writer on the face of the planet, but if you aren’t going to be honest about the product that you’re talking about, just for the sake of making it into an Accolades Trailer? Then you’ve sold yourself out.

Daily Work & Practice

What does a typical workday look like for you?

Right now, I’m unfortunately between roles. That being said, I’m doing whatever I possibly can to help out as many people as I potentially can. From writing long-form articles for Glizzy, an Australian indie-game launcher, or trying to help get the word out about games via TikTok and social media, I’m diligently working on trying to make this challenging part of my life as fun as possible.

When I was working, however, you could find me diving into the latest and greatest game releases. All while also finding time to give indie games the love and care that they deserve. As I’ve mentioned before, the world feels like it’s constantly in a downward spiral of terrible news. Regardless of where you live. I try my best to be the reason someone smiles, be it if I’m saying something silly during a livestream, or in my general actions.

It costs nothing to be kind, and that kindness can work in your favor.

What do you find most challenging: writing reviews, conducting interviews, or covering news updates?

Honestly, the hardest thing for me is doing interviews. Written interviews, such as this one? Piece of cake. I love doing them. Video interviews where I have to see myself on camera? I’d rather gag.

Suffering from social anxiety in a field like this is difficult, especially when it comes to something like travel. What do you MEAN there’s a potential that I’ll need to interact with other people? Are they going to be judging me? What about when I fumble over my words? Oh, they really don’t care about that kind of stuff?

Well, interviews are still some of my favorite things to do, even if they send my anxiety levels through the roof. They’re also the most difficult, as I like to go through and try my best to transcribe them afterwards to ensure that readers and watchers can have the same type of experience. But if you’ve ever noticed, if I have the chance to do so, I’ll edit myself out of an interview whenever possible. Just because I always find it awkward and weird to be editing myself in things, haha.

How do you handle embargoes and press relations with publishers and developers?

Oh, I personally love embargoes. If there is one thing that I can give myself a pat on the shoulder about, it’s the fact that I’ve never once missed an embargo. I love a good challenge, and there is nothing more terrifying than getting a game code two weeks before embargo, and realizing that the game is going to take nearly 100 hours to beat. Doing my review for Like a Dragon: Infinite Wealth was still one of the most terrifying tasks I’ve ever had to do, but it was also just a blast and a half.

Maintaining relationships with Publishers and Developers has also been one of my most cherished parts of this role, as well. Mainly because, even though I suffer from social anxiety in real life, I can be very charasmatic and goofy behind a screen. Chatting with developers like Mateo Covic, the developer of Makis Adventure and Paddle, Paddle, Paddle, and maintaining a friendship with him over time has been a treat. The same can be said for every other developer, voice actor, creator, and everybody else in between that I’ve had the privilege of meeting on my journey.

Future & Advice

How do you see the future of game journalism in your country and/or internationally?

The world of games journalism is in a bit of an interesting spot at the time. Since the 2022 Google Helpful Content update, it’s hard not to be slightly pessimistic at the route that things have been going. Watching sites that you’ve grown up reading suddenly get shut down, seeing companies be absorbed by bigger media conglomerates and lose what made them feel individual and unique… it was very hard to watch, and that’s when I suffered my first layoff in the industry, personally.

After that, I’ve been doing what I personally can to try and keep that sense of individuality in my writing, while still also trying to appease the greater SEO guardians. There are times where it feels like things are going great in the industry. But there are also times where it feels like the craft is going to go the way of the dodo. It’s hard to watch so many talented writers being usurped from their positions, all because of higher-ups that are chasing trends that don’t seemingly ever work.

Do I think that the role of the journalist will ever recover from the SEO-ificiation of the world wide web? It’s hard to say at this time. But as more and more folks attempt to go independent, just like in the greater games media circle, there is a little sliver of hope that seems to make things look a little brighter than it may have just a few years ago.

What do you think are the biggest challenges for aspiring game journalists today?

Finding a role in the industry, sadly enough. As Google continues to alter and change the SEO guidelines with updates, it’s becoming harder and harder for people to get into the field. Develop a voice, become the writer you want to be, and challenge yourself to outpace and outperform the competition. It’s only going to get harder from here to become a journalist in this particular field, especially as many sites begin to implement AI writers into their everyday workflow.

It’s difficult, but it’s not impossible. At this point in time, to be completely upfront and honest, I feel like the future of journalism is going to be through independently run sites. Even when it comes to indies, folks like Paula from TheNerdyType prioritize passion over profit, and make a great case for independently run sites.

If you ever want to try your best to make it in this field? I would strongly suggest starting up a blog, potentially a Patreon to help fund your site, and just let your work be seen by the world. Don’t let the horrors of trying to appease to SEO rule your life, and try your best to write and contribute what you can to the world of journalism. Plus, having a portfolio of work makes it much easier when you want to actually start applying for these types of roles.

Do you have any tips for people who want to get started in this profession?

Don’t.

I’m just kidding. Even with the heartaches of layoffs and everything else, working in this particular field has been some of the most fun I’ve ever had. No matter if it’s working through all hours of the night, doing whatever I could to finish up a review before a deadline hit, or putting together an absolutely massive guide to help prospective players make their way through a portion of a game that game me nothing but trouble, it’s an incredibly rewarding and gratifying field to be a part of.

One thing that I would strongly suggest, especially if you’re a passionate go-getter who does want to get into the field? I would suggest having a bit of a nest-egg saved up before jumping in. Over the past 3 years in particular, the Games Industry has been suffering from more layoffs than ever. Ironically enough, even when more games than ever before have been released. Make sure that you’re prepared for the worst, because even if you don’t think it can ever happen to you, there’s a chance that it can.

Also, make sure that you’re kind and considerate to everybody that you encounter. Don’t be absorbed into the drama of things, and just continue to be yourself. Your authentic self. Listen to the smaller creators, the indie developers, just as intimately as you would listen to any AAA Game Developer, as they all have their own incredible journeys to get out into the world.

This interview shows how versatile and challenging game journalism can be. Whether you dream of writing reviews, conducting interviews, or creating in-depth investigative pieces, the experiences of Shaun Cichacki offer valuable insights and motivation for anyone who wants to pursue a career in this field.